- Wietrze, kocham, lecz boli mnie serce, cierpię, co mam
zrobić? – zapytał człowiek.
- Kochaj. Nie zabijaj swojej samotności żebraniem o miłość –
zrozum swoją samotność. Zaufaj życiu. Nic nie rób, wiosna przychodzi sama. –
odpowiedział wiatr i pospieszył ku lasom, łąkom, górskim halom, by tam cieszyć
się radością całego stworzenia, które zaufało życiu.
Jakie ładne i mądre teksty.....
OdpowiedzUsuń